Հոգիս թևեր ունի . . . ♥

Մտքերիս հետ առանձնանամ ... Լինեմ մենակ ...Գրկեմ անցած երջանիկ ակնթարթներս ... Դրանք էլ ետ չեն գա ... Նորից թախիծն է հյուր գալիս ինձ ... Սիրում եմ  ոչինչս , քանզի ես դա ունեմ հիմա միայն ...Հավաքեմ ուժերս , հանգիստ շնչեմ ... Նայեմ երկինք , սուզվեմ երկնքի կապույտում և դառնամ այդ խորհրդավոր անսահմանության մի մասնիկը ... Պարզ երկնքում թող դատարվեն բոլոր հուշերս , մոռացվեն այլևս դրանք ... Անգամ լավ պահերի հուշերն են ցավեցնում ... չեմ ուզում ... Դրանք ցավոտ են , քանի որ չկան ներկայումս...Արդեն սովորել եմ ներել նրանց բացական ...

Անորոշությունն էլ իր հերթին այս անգամ էլ կցավեցնի հոգիս , բայց ես արդեն չեմ վախենում նրանից ... Այդ անցողիկ անորոշությունն համառորեն ուզում է կոտրել հոգուս թևերը ... Չի հաջողվի , հոգիս ավելի  ուժեղ է , քան  շատերի կեղծ հոգիներն են  ... Այն միշտ լավն է փնտրում ամենուր ... Չնայած շատերի կեղծ հոգուն , սրտին ,որոնք ջանք չեն խնայում հաճոյանալ հոգուս , սակայն մի օր պատռում են դիմակները նա հավատում է հրաշքներին ... 

Երջանիկի դիմակ հագած դժբախտ մնալուց հոգնել եմ ... մարդիկ ,ՄԱՐԴ եղեք ` մի դժբախտացրեք , ես լոկ ուզում եմ երջանիկ լինել...

Գնում եմ երջանկությանս հետևից , այն ինձ կանչում է , հույսով է լցնում և ապրեցնում հոգուս ... Հոգիս սեր է ուզում դառնալ , սեր տալ ամենքին ... Հոգիս թևեր ունի , ճախրել է ուզում ...